چکیده: (52 مشاهده)
سفر معنوی پیاده روی اربعین به عنوان یکی از قدیمی ترین آیین های دینی شیعیان در کشور عراق، هر سال میزبان عظیمی از زائرانی است که خودشان را با سختی و دشواری به کربلای مقدسه می رسانند. توسعه شبکه حمل و نقل، ترویج رسانه های اجتماعی و تمایل به حضور در مکان های معنوی و مقدس، موجب حضور انبوهی از گردشگران در سرزمین عراق و به ویژه ظهور گرایش های نوین معنوی و بازدید از اعمال دینی مذهبی خاص همراه بوده است. به طوری که اشاعه رویکرد انبوه گرایی و اجتماع میلیونی شیعیان جهان اتفاقی کم نظیر و کم سابقه در پیاده روی اربعین به شمار می رود. از سوی دیگر تبلیغ گسترده این رویداد دینی از سوی جوامع مختلف به ویژه ایران یک اقدام استراتژیک تلقی می گردد. در این نوشتار انبوه گرایی در سفر معنوی اربعین هم از رویکرد درونی مدیریت گردشگری و هم نگاه برونی کلان و استراتژیک مورد بررسی قرار گرفته است. از یک سو سیل عظیم گردشگران در پیاده روی موجبات تهدید بسیاری را فراهم می نماید، آسیب هایی را به همراه دارد. چرا که بر اساس تحلیل های اقتصادی، زیست محیطی، جامعه شناختی، معنویت و مذهبی در گردشگری می توان به تهدیدهایی اشاره نمود که هم گردشگر و هم جامعه محلی را با آسیب های بسیار مواجه خواهد ساخت. از سوی دیگر نگاه استراتژیک به اربعین به عنوان حضور میلیونی شیعیان جهان در یک مکان مقدس نیز امری مهم و به عنوان فرصت قابل تامل می باشد به طوریکه شاید تاکنون از دید گردشگری تحلیلی بر روی آن صورت نگرفته است. بدین جهت نیاز به همسو شدن دیدگاه های مدیریت گردشگری از دریچه درون فرهنگی و استراتژیک از دید بیرونی، وجود دارد. یکپارچگی رویکردهای کلان مدیریتی هم در زمینه گردشگری و هم نگاه کلان استراتژیک رویداد اربعین، یکی از اقداماتی است که می تواند تمامی تهدیدها را نیز به فرصت تبدیل نماید.
شمارهی مقاله: 3
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |